σύνορα η αγάπη δεν γνωρίζει…η αλήθεια ενίοτε..το ψέμα δε

αυτή η πολύ συγκινητική ιστορία 
του πιγκουίνου 

που γυρνάει στις ακτές της βραζιλίας….

μια φορά το χρόνο να δει τον σωτήρα του…

τον ψαρά που τον έσωσε…
όταν είχε λερωθεί με πετρέλαιο στον κόλπο του μεξικού..

τον έπλυνε τον καθάρισε και τον περιέθαλψε 
για βδομάδες

έχει συγκλονίσει την ζωόφιλη κοινότητα του διαδυκτίου που δεν θέλει και πολύ εδώ που τα λέμε…

τώρα εγώ με το πουλί δεν έχω πρόβλημα…

αν και μπορω να πω σαν μη εξπέρ στην ζωολογία

έμαθα σχετικά πρόσφατα ότι ο πιγκουίνος 

είναι πουλί…

τόβλεπα με τη γραβατα…κι έλεγα αμπιγιέ ζώο…
δεν μου έκανε και για πτυχούχο..με κείνο το περίεργο περπάτημα

τεσπά η άγνοια είναι καταστροφή…

παίρνει λοιπόν τα πίσω μπρός…από που δεν ξέρω δεν είπε

αλλά σε χιόνια τον βλέπω πάντα…

και κολυμπάει πέντε δέκα (εξαρτάται απ το ποστ) χιλιάδες χιλιόμετρα…

να γυρίσει να βρει τον φίλο του…

δεν του τόχα…

όχι το “φιλικό” 

αλλοίμονο..τι ξέρω γω

το GPS..δεν τούχα

αν κι επειδή για να βρεθεί στις ακτές της βραζιλίας ..

την πρώτη φορά…

μάλλον κάπου χάθηκε από τον βόρειο ή νότιο 

τέλος πάντων κάποιον πόλο…

άρα αφού χάθηκε την πρώτη φορά..

δεν τόχει το ταξιδιωτικό…

πως στην ευχή πέντε χρόνια τώρα πάει κι έρχεται συστηματικά 
με τέτοια άνεση?

δηλαδή πότε φεύγει πότε φτάνει και ξαναφεύγει…για να είναι συνεπής στο ραντεβού?…

που μένει τελικά ο πιγκουίνος?

έπειτα λέει ο φίλος του…που συναντιώνται 

κάθε χρόνο….

δεν θέλει επαφές με άλλους ψαράδες…δεν είναι σοσιαλάιζινγκ πιγκουίνος …

τόχει σαν υποχρέωση?σαν τάμα? 
σαν κάτι…. 

δεν θα το εξετάσουμε…

το θέμα μας είναι ότι το ιδιο το πουλί γυρνάει τη μισή γη…

να καταθέσει τα σέβη του…

και την ευγνωμοσύνη του..

ηθικό διδαγμα… 

δίνεις αγάπη παίρνεις το ίδιο…

σαν καχύποπτο τύπο …δν μπορείς να πεις με τα καλύτερα κρέντιτς…..

προσωπικά μόνο ο ολάντ μου θυμίζει πιγκουίνο..και το είχα για εντελώς ηλίθιο το πουλί…

λόγω ομοιότητας…και πολύ μετανοιώνω..για το πουλί 

συμπέρασμα..τι?

να αγαπήσω τον ολάντ?

εκτός απο το γνωστότατο ρητό γκαίμπελς…

ότι χοντράδα και να λες όταν επαναλαμβανεται θα μείνει σαν αλήθεια….σε ελευθερη μετάφραση…

το άλλο είναι…

υπάρχουν δύο τρόποι να πιαστείς κορόίδο …

ένας είναι να πιστεύεις αυτό “που δεν είναι έτσι”…

και ο άλλος να αρνείσαι να πιστέψεις..αυτό που έτσι είναι..

Kierkegaard…

το βασικό είναι νάσαι πάντα διαθέσιμος..

Anti-Slavery…

Στους νεαρούς μας αναγνώστες..

Ακούστε παιδάκια,ακούστε με όλα προσεκτικά,

Είστε πολλοί νέα, 

αλλά υπάρχουν πολλά που μπορείτε να κάνετε

Κι εσείς μπορείτε να ζητήσετε οι άνθρωποι 

να μην κάνουν πια σκλάβους

και όποιος την κρατάει στα χέρια του 

να σας δώσει πίσω την ελευθερία σας

Μπορεί να ακούσουν αυτό που λέτε και να αλλάξετε 

τη γνώμη τους

Καθε φορά που περπατάτε γυρνώντας απ το σχολείο 

μιλάτε με τους συμμαθητές σας,

διηγηθείτε τους ποιά είναι η Μοίρα που περιμένει το παιδι του σκλάβου

χωρίς μάνα και μόνο του

Και μετά αρνηθείτε να παιρνετε καραμέλες γλυκά και διαφορα.

Πείτε ΟΧΙ σε ότι δεν είναι κατασκευασμένο από  άνθρωπο ελευθερο

οι σκλάβοι δεν θάπρεπε να δουλεύουν για μένα

Εσείς μικροί μου αναγνώστες ,καθένας από σας

μπορεί να μας  διδαξει χρήσιμα πράγματα

Εσείς, ο καθένας από σας μπορεί να ελευθερώσει αυτή τη γη από την σκλαβιά 

Από το Αλφαβητάριο κατά της Σκλαβιάς

τότε και μόνο…

γιατί λοιπόν όταν γίνουν εκλογές… 

δεν θα ψηφίσω κανένα…

επειδή…

κατανοώ την αγωνία των πολιτευτών να βρουν δουλειά…

αλλά 

θα τους βοηθήσω 

να μην χρησιμοποιήσουν την δική μου την πλάτη…

επειδή…

αποκατάσταση θεσμών γίνεται μόνο επαναστατικά 

και με Σύνταγμα 

κατόπιν έγκρισης του λαού

που θα πρέπει να έχει αποδείξεις 

ότι ο ασχολούμενος με τα κοινά το παίζει στα δάχτυλα 

και το εφαρμόζει χωρίς καμμιά παρέκλιση…

επειδή…

δεν υπάρχει καμμιά διαδικασία εδώ και μια δεκαετία που έχει 

δημοκρατική υπόσταση…

επειδή…

θέλω να φύγει η singular από την εκλογική διαδικασία..

επειδή ακούω μόνο

το πρόγραμα του υποψήφιου  που έχει υποδειχτεί από μένα..

βγαίνοντας δίπλα μου στο ξεσήκωμα..

και όχι από το σάπιο σύστημα

επειδή το “ακούω”

δεν σημαίνει υποτάσσομαι..και υπακούω

Επειδη η Πολιτική

είναι η Τεχνη της επιλογής 

και η στιγμή της απόφασης 

όντας ταυτόχρονα, σε συντονισμο , 

με το θέλημα της πλειοψηφίας των εκλογέων..

επειδή

θέλω νόμους δικούς μου 

και όχι του κάθε χιτλεροειδούς

επειδη θέλω 

κάθε καλλιέργεια που μου έκλεψαν πίσω..

το δικό μου βαμβάκι

το δικό μου στάρι το δικό μου αλεύρι

το δικό μου λάδι κρασί και μέλι

τα δικά μου φρούτα και λαχανικά

το δικό μου κρέας και γάλα 

όχι του κάθε αλητήριου και δηλητηριασμένο

επειδή θέλω 

την δική μου γλώσσα και όχι του πίθηκα 

στα δικά μου σχολεία..

και όχι του χορηγού..

δεν θα ψηφίσω κανέναν 

αν δεν ξεσηκωθεί μαζί μου να κλείσει και να σαπίσουν στη φυλακή

όλους όσους “έκλεισαν” 

την χώρα..

κι έτσι………

“Αυτός που έζησε τις εμπειρίες 

του αυταρχισμού 

και της ελευθερίας, 

θυμάται καλά το ακριβό τίμημα 

που χρειάστηκε να πληρώσει για την πρώτη…
Δεν είναι η φυλακή ή
η στέρηση της προσωπικής ελευθερίας που είναι σκληρή.
Αλλά η συνεχής ταπείνωση 

του να λες ψέμματα,
να σιωπάς ή να στέκεσαι βουβός μπροστά 

στον κατάφωρο
βιασμό της αλήθειας και της λογικής”…Giorgio Bocca

Εσύ είσαι αιχμάλωτος γιατί…

Κάποιος δε διάβασε …

Κάποιος δε μίλησε ….

Κάποιος δεν άκουσε …

Κάποιος έφαγε….

Κάποιος υπέγραψε….

Κάποιος έλειπε….

Κάποιος πρόδωσε…

Κάποιος κοιμότανε…..

αλλἀ και…..

Κάποιος…. ψἠφισε)ng(

B. Brecht

Σε σένα μιλάω

Λες 

είμαστε στα  χάλια μας
Το σκοτάδι βαθαίνει
Οι δυνάμεις μας τελειώσανε
Αφού δούλεψαμε τόσα χρόνια
Είμαστε σε  κατάσταση
πολύ πιο χειρότερη
Από τότε που είχε μόλις αρχίσει
Και αντίθετα ο εχθρός
πιό δυνατός από ποτέ
Μοιάζει να του αυξήθηκαν οι δυνάμεις
Πήρε
μορφή αήττητη
Και μεις, κάναμε όλα τα λάθη
δε μπορείς, πια να γελιέσαι
Είμαστε συνέχεια πια λιγότεροι
Τα συνθήματα μας άδεια
Τα λόγια μας
Τα ξέσυρε ο εχθρός και τάκανε αγνώριστα
Τι ήταν λάθος και ψέμα από οτι είπαμε;
Κάτι? 

Ολα?
Σε ποιόν ποντάρουμε ακόμα;
Είμαστε επιζώντες σπρωγμένοι μόνο από το ρεύμα;
Θα μείνουμε πίσω?
Χωρίς να καταλαβαίνουμε κανένα και να μας καταλαβαινει κανείς;
Η θα ποντάρουμε στη καλή μας τύχη ;
Αυτό με ρωτάς…..
Μη περιμένεις καμμιά απάντηση

Εκτός απ τη δική σου

(μτφρ ng)

Βλέπω…..

Βλέπω 

την ελευθερία που μου υπσχόντουσαν σ αυτήν την ενωμένη ευρώπη να έχει μετατραπεί στην χειρότερη σκλαβιά

Βλέπω

όταν μου έλεγαν ότι το ΝΑΤΟ έγινε για να με προστατεύει ότι 

στην πραγματικότητα είναι ο χειρότερος δολοφόνος  αθώων

Βλέπω 

την πατρίδα μου που έμαθε τον κόσμο να σκέφτεται να λουστράρει σκυφτή τα παπούτσια μαφιόζων

Βλέπω 

τις θρησκείες που με δίδασκαν την αγάπη του θεού να σφάζουν στο όνομα του

Βλέπω 

κορίτσια κι αγόρια να πουλάνε το σώμα τους στο όνομα μιάς παραπάνω μπλούζας

Βλέπω

να μου δηλητηριάζουν τον αέρα το φαγητό και το νερό και νάμαι αδιάφορος

Βλέπω 

μωρά που πεθαίνουν πνιγμένα ,μωρά που πεθαινουν από πείνα και πολέμους και παιδιά που τους κόβουν τα δάχτυλα 

γιατί αρνούνται να θαφτούν στη γη για να βγάλουν διαμάντια

Βλέπω 

μαριονέτες που κουνιούνται παρουσιάζοντας μου τις συνέπειες του εγκλήματος τους και όχι την πραγματικότητα

Βλέπω 

τους ανήμπορους και τους άρωστους παρατημένους να πεθάνουν να γίνονται όλο και περισσότεροι όλο και πιο απαρατήρητοι και αδιάφοροι για τους διπλανούς τους

Βλέπω

ανθρώπινα μάτια χωρίς βλέμα να γλύφουν τα πόδια πολυεθνικών για το χρήμα

Βλέπω 

τον πλανήτη νά κλαιει γιατί έχασε το 80% των δασών του και της αναπνοής του

Βλέπω 

όλα τα  ζώα να τρέμουν τον άνθρωπο

Βλέπω 

ανθρώπους που έχουν καταλάβει τι συμβαίνει να μπαίνουν όλο και πιο πολύ στο περιθώριο  από την απάθεια των γύρω τους

Βλέπω το θεό να κλαίει…

κι απ την άλλη βλέπω μια θάλασσα ένα ποτάμι να κυλάει ένα ουράνιο τόξο και  δυο ζευγαρια μάτια ερωτευμένων 

ή το βλέμα δυο μεγάλων ανθρώπων που αγαπιούνται μια ζωή να φτανουν στο τέλος  κρατώντας ο ένας τον άλλο…

και σκουπίζει τα μάτια του ο θεός…

Και είναι τόσα λίγα αυτά που βλέπω απο την παραγματικότητα…

που δεν θες να δούμε μαζί…

Τέλος βλέπω 

ότι υπάρχει ακόμη ένα βλέμα με ψυχή

που σε κάποιον αν χαθεί θα λείψει..

so long……man

Nota Ghini

11 hrs · 

Ετοιμάζομαι να πεθανω,
ξέρω ότι μένουν λίγοι μήνες για το τέλος της γίηνης
εμπειρίας μου…
Τι κανω?
Απελπίζομαι ,μπαίνω στην κατάθλιψη
αρνούμαι
την ιδέα του θανάτου προσποιούμαι ότι δεν υπάρχει η αρώστεια?
Η αποφασίζω να νικήσω το θάνατο
Το αποφασίζω με την ψυχή μου,
γιατί μόνο η καρδιά και η ψυχή μου με εμπνέουν
να κάνω μουσική όπως έκανα για πενήντα χρόνια..
Κάνω γρήγορα
τους λογαριασμούς και από ότι μου λένε
οι γιατροί
προβλέπω να προλαβαίνω με μια μικρή απόκληση,
το θάνατο μου,
καθορίζω την δημοσίευση του άλμπουμ μου
και την καινούργια μου δουλειά για τις 8 Ιανουαρίιου 2016.
Την ημέρα που θα γίνω 69.
Δουλεύω νύχτα και μερα ,
έχω χρόνο μόνο
για να συνθέσω να τελειοποιήσω
να ερμηνεύσω να ηχογραφήσω στο στούντιο…
το κάνω το ταχύτερο, το κάνω
γιατί δεν θέλω
στο προσωπό μου να μπορεί να διακριθεί ο θάνατος,
Γελοίε….. μου κατατρώς το σώμα χωρίς να μπορώ να αμυνθώ..
Αλλά εγώ σε προκαλώ ..στα παπάρια μου…
σε προκαλώ
Προκάλεσα και νίκησα το φανατισμό της δεκαετίας του 70
με την περηφάνεια της αμφισβήτησης..
αγάπησα άντρες και γυναίκες,
ήμουνα άντρας, γυναίκα ,εξωγηινος και στο τέλος ένα
ουράνιο σώμα
Εσύ τι μπορεις να κάνεις θάνατε….
εναντίον της αιωνιότητας μου,του μυαλού μου
της τρέλας μου της δημιουργητικότητας μου,
η μουσική μου θα ζει για πάντα..
Εγώ είμαι ο Λάζαρος γεμάτος πληγές και ουλές,
θα πεθάνει το σώμα μου αλλά θα ζησω αιώνια
από την μουσική μου
Εζησα αρκετά για να πάρω τις ευχές των γενεθλίων μου
που νόμιζα ότι δεν θα προφτάσω
και για να δω να βγαίνει το άλμπουμ μου..
επέζησα της 8 του γενάρη..
Και συ αγαπητέ μου δολοφόνε έχασες!
Σκέψου…….
ότι αν δεν είχες χτυπήσει την πόρτα μου
οι δίσκοι μου θα έμεναν 24,
έστω κι αν ζούσα εκατό χρόνια,
αλλά για χατήρι σου έγιναν 25..

Ξέρεις…εγώ θάμαι ελεύθερος σαν πουλί (ng)
David Bowie

goodnight…Sir

Επέσε η αυλαία και 

δεν χειροκρòτησε κανείς. 

Δεν κατάλαβε το έργο

Πολύς ο θόρυβος από τα πηγαδάκια.

Εντός και εκτός κουίντας.

Τα σημάδια για να τα διαβάσεις προυποθέτουν 

διάφορα στοιχεία, 

όπως και τα θαύματα. 

Δεν είναι αναγνώσιμα από όλους σε μια κοματιασμένη πραγματικότητα.

Ο καθένας ερμηνεύει 

με την δική του αντίληψη πείρα και εξάσκηση..

Αλλος γιατί αναπολεί τα νιάτα του.

Δεν συναντήθηκε ποτέ με το Παρόν του (κι αυτο εξηγεί πολλά).

Αλλος γιατί του άρεσε μια πλευρά αυτού που έφυγε.

Αλλος για τη μουσική το πάθος τις νότες…

Κι άλλος διακρίνει 

το τέλος του αιώνα.

Ναι μιλάω για τον θάνατο του David Bowie..

Εκλεισε η αυλαία λοιπόν.

Οχι γιατί χάθηκε ένα μεγάλος μουσικός 

ένα σκεπτόμενο άτομο

ένας απίστευτα καλλιεργημένος άνθρωπος 

ένας πειραματιστής στα όρια της ιδιοφυίας

ένας προφήτης της επόμενης σκάλας.

Που τάχε όλα .

Ηταν Ευγενής,
ήταν έξυπνος  ήταν επαναστάτης, ήταν Μονάδα…
αυτόφωτος και πολύπλευρος.

Εκλεισε οριστικά η εποχή 

  “Ανθρωπος και Δυνατότητες”

Μπήκαμε στην (όχι τώρα εδώ και μια εικοσαετία)  

“μαζική παραγωγή” δικαιωμάτων 

και “θέλω”.

Από πλευράς Τέχνης και κατά συνέπεια, από πλευράς ζωής.

Πήρε μαζί του, την απόλυτη γοητεία του 

πειράματος.

Χωρίς πείραμα δεν υπάρχει σταθμός.

Και το πείραμα  τις περισσότερες φορές
αποτυγχάνει 

είναι μετρημένο στις πιθανότητες,  

για να φτάσεις στην τελειότητα.

Σήμερα μιλάμε για Δικαιώματα και καθιέρωση 

των γκαίη.

Με χιλιάδες ανόητες φτηνές προσφορές και αποτελέσματα.

“Δηλώνω ότι είμαι γκαίη” είχε πει ο Μπόουι 

σαράντα χρόνια πριν 

και κανείς δεν ταράχτηκε..

Κανείς δεν υποτίμησε ή υπερτίμησε την αξία του…

Σε μια κοινωνία που το πρωτο της μέλημα ήταν “να μάθει και να εξερευνά”…
για την πάρτη του ο καθένας.

Την τόσο παρεξηγημένη “πάρτη”..που έπαψε να έχει προσωπικότητα.. 

Και 

“Το δήλωσα για να δοκιμάσω τα τοιχώματα”.Τα “τοιχώματα της κοινωνίας” 

είπε μερικά χρόνια μετά τρελλά ερωτευμένος
με την γυναίκα του.

Ειμαι κρυφοστρέητ.

Και πάλι κανείς δεν ταράχτηκε.

Δεν αρχίσαν διάλογοι.

Δεν αρχίσαν πορείες.

Εκλεισε ο Αιώνας του “Είμαι”.

Αρχισε ο Αιώνας “Φαίνομαι”.

Κι αυτό έγινε θεαματικά χτές.

Αλλά με ησυχία από τον πρωταγωνιστή.

Αν ισχύει ο
“στάνταρ κύκλος” της ζωής …

Τον έκλεισε  γελώντας…

και προφητικά όπως έζησε..

10 επταετίες..

την πρώτη ανιχνεύεις

την δεύτερη περπατάς 

την τρίτη σκαρφαλώνεις

την τέταρτη ανεβαίνεις(σπάνια φεύγεις)

την πέμπτη ισοροπείς….(αν πέσεις φεύγεις)

την έκτη εξετάζεις προς τα πίσω

την έβδομη μαθαίνεις..

την όγδοη εξετάζεσαι ( η δοκιμασία)

την ένατη απαντάς

την δέκατη γελάς…

και κλείνεις την πόρτα πίσω σου…

ο κύκλος Ζωής..κάθε αυτόνομης μονάδας…

“αστέρι”…

Οταν η ένταση της  μουσικής αλλάζει 
τα τείχη της πόλης τρέμουν…

Πλάτων

She’ll come, she’ll go

She’ll lay belief on you

But she won’t stake her life on you

How can life become her point of view? 

– David Bowie, Lady Grinning Soul 

εμείς…το 2016

“είμαστε η κάθε λέξη του Συντάγματος”…

θες 

γιατί είμαι κολημένη με το Σύνταγμα…

θες 

γιατί το θεωρώ το αντίστοιχο “Πιστεύω” της Θρησκείας  

(κατεξοχήν δήλωση-προσευχή Πίστης) 

η φράση που με έκανε να συγκινηθώ 

και μετά να κλάψω αυτή τη χρονιά ήταν αυτή..

όταν η θρησκεία που έχεις είναι 

η Δημοκρατία..

και ακούς 

ότι ο υπεύθυνος για την διατήρηση και επαναφορά της

το προφέρει καθαρά

και δυνατά..

λες αυτός είναι ο ανθρωπός …

που μπορεί να περάσω τα χειρότερα..
αλλά θάμαι μαζί του

ενώ…

……τα ξέρεις τα παρακάτω 

δεν είναι ανάγκη να επαναλαμβανόμαστε..

αυτό 

που με πόνεσε ήταν η “καρδιά” που μπήκε μέσα σ αυτή τη φράση..

ήταν 

που η μικρή μου ανηψιά στα δεκαπέντε..

με ρώτησε την αλλη μέρα ακριβώς  των διαπραγματεύσεων..

τον Ιούλιο 

(ενώ μιλαγα με τη μαμά της σαν τρελή) 

και της έλεγα “μας πούλησε”..

μπήκε στη μέση και  ρώτησε..

γιατί τόκανε?

ήταν που ο γιός μου μόλις είδε τι έγραψα την 

άλλη μέρα..

μου τηλεφώνησε έντρομος και μου είπε “μαμά τι γράφεις?

δεν γίνεται”…. 

γιατί?…

ήταν που η φίλη μου μου είπε “ας περιμένουμε” δεν το πιστεύω..

γιατί?

επειδή ….

ένα αστοιχείωτο υποκείμενο …

διάβασε αυτό που του είχε γράψει..

μάλλον κάποιος που το πίστεψε κι αυτός..(τον άφησε αμέσως μετά)

αυτό δεν θέλω να ξαναπάθουμε  την καινουργια 

χρονιά..

εμείς 

είμαστε ο καθένας και όλοι μαζί

“κάθε   λέξη …του Συντάγματος”

εμείς 

αποφασίζουμε ..

ποιός πως και γιατί…έχει το Δικαίωμα 

να τις προφέρει..

αυτό που μπορεί να μας βγάλει στο ξέφωτο..

είναι να συνειδητοποιήσουμε..

ότι “το χυδαίο”

το μόνο όπλο που κρατάει είναι ότι προβάλει

το μέγεθος της χυδαιότητας του…το στολίζει,(μόνο αυτό διαθέτει)

κομπάζει ..αυτοθαυμάζεται 

και σε θολώνει…

δεν θ αντιληφθεί ποτέ  τι του χάρισες

χωρίς να στο ζητήσει…

επειδή έτσι κι αλλοιώς το 16 θάναι η 

“Χρονιά της Αλήθειας” 

και του ξεβρακώματος κάθε μοιραίου τίποτα που ταλάνισε 

την ανθρωπότητα…

αρχίζουμε από δίπλα μας το ξακαθάρισμα..

στο σπίτι μας 

στους φίλους 

στους ανθρώπους μας..

απέναντι 

στο γιαλί 

παντού και μακριά από ..

τη φτήνεια (όχι τη χρηματική)

Διάγγελμα 2016……μια πρόταση

Ελληνίδες Ελληνες..

θέλω να σας ευχηθώ για τον καινούργιο χρόνο η αισιοδοξία 

να κατακλύσει τις καρδιές σας…

(για να δικαιολογήσω και τα τόσα λεφτά που σας στοιχίζω…

αν δεν κάνω κι αυτό…την έβαψα και όχι μόνο εγώ και όλη η κρατική μηχανή) 

Θέλω να δούμε μαζί τη χρονιά που πέρασε..

και να βάλουμε τις βάσεις για την επόμενη..

Το 2015 ήταν η χρονιά που η πλειοψηφία  των πολιτών 

είδε στην Ελλάδα 

το  ποτήρι μισογεμάτο στην αρχή ..

και μισοάδειο στο τέλος…

Κανείς όμως δεν είδε ότι του είχαν τσουλέψει το μπουκάλι..

Ευτυχώς..

Ελληνες εγώ σαν ο πρώτος πολίτης αυτής της χώρας 

είμαι εδώ για να πω αλήθειες..

Τη χρονιά που μας πέρασε ακούσαμε όλοι την κυβέρνηση να μιλάει για 

Ανάπτυξη…

Και κάποια στιγμή αυτό πρέπει να ξεκαθαρίσει 

επειδή η Ανάπτυξη υπάρχει μόνο σε οργανισμούς που είναι έφηβοι και νέοι..

Οχι σε κρεπαρισμένους γέρους και μισοπεθαμενους συνταξιούχους…

Επίσης 

η Ανακαμψη 

που καταταλαιπωρήθηκε κι αυτή 

όλα τα προηγούμενα χρόνια ..

προυποθέτει κάποιος οργανισμός να αισθάνεται  

καλά πρώτα 

να αρωστήσει για λίγο 

και να ανακάμψει στο καλά πάλι…

Σε οργανισμό που δεν ήταν ποτέ καλά 

δεν μπορεί να υπάρξει ανάκαμψη..

κι αν κατά λάθος υπάρξει 

θα είναι να γυρίσει στο χάλι του πάλι..

(Είναι δύσκολο να στο εξηγήσω αυτό…

αν και επειδή αν το καταλάβαινες …

εγώ θαμουν άμισθος σαν και σένα)…

Και δεν το θέλουμε αυτό 

το θέλουμε?

Κάποιος πρέπει να πληρώνεται καλά σ αυτη τη χώρα..

Κι αυτός πρέπει νάναι οι θεσμοί…

Που σου παίρνουν τα λεφτα για να σε συμβουλέυσουν 

ποιά είναι η καλυτερη τοποθετηση και εισφορά..

Αρα αυτό το θέμα λύθηκε ..

Ελληνίδες Ελληνες 

τη μεγάλη γάγγραινα της γραφειοκρατείας πρέπει να καταργηθεί 

γιατί μας το ζητάει η ευρώπη για να την ανταγωνιζόμαστε…

κι εμείς μείναμε στον τόπο 

Ευρώπη

γι αυτό η χώρα θα ψηφιοποιηθεί…

Ολα τα στοιχεία του καθενός …

θα βρίσκονται σε ενα έγγραφο

κι αυτό λέγεται κάρτα του πολίτη (ή ταυτότητα ή θα βρούμε πως θα το πούμε)…

Γι αυτό θα δημιουργηθεί μια 

Διακυβερνητική επιτροπή 

που θα δημιουργήσει μια 

Ανεξάρτητη αρχή 

που θα θεμελιώσει τον 

Οργανισμό που θα δώσει τις οδηγίες στον 

επόμενο που θα αναλάβει την ψηφιοποίηση.

Αφου ψηφιοποιηθείς να μην μπω σε λεπτομέρειες ..

θα παίρνεις τα στοιχεια σου 

την κάρτα και ότι άλλο σου ζητηθεί

θα πηγαίνεις μ αυτήν στην ουρά (που θα είναι σαφώς μικρότερη)

να δώσεις τα στοιχεία σου αυτοπροσώπως στο 

Δημόσιο 

Το οποιο μέσα σε τρεις μήνες είναι υποχρεωμένο (και αν δεν υπαρξει καμμιά ελλειψη) 

να σου δίνει την απαντηση 

αν θες να ανοίξεις καινούργια επιχείρηση…

Χωρίς καμμιά περαιτέρω ταλαιπωρία (που δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο εκτός από καφετέρια εστιατόριο και φαστφούντ)

Αν πρόκειται για εισφορές και φόρους…

η απάντηση θα είναι άμεση επί τόπου 

και ακαριαία…

Με αυτόν τον τρόπο η γραφειοκρατεία που μας ταλαιπωρησε τόσους αιώνες θα παταχθεί..

Συμπολίτες μου..

Αυτή χρονιά που πέρασε αφιερώνεται 

στην νεολαία του τόπου μας..

Και τι δεν κάναμε για να την σηκώσουμε από τον καναπέ και τον υπολογιστή…

την στείλαμε στο εξωτερικό να βρει δουλειά

την κατεβασαμε στους δρόμους..

με ερωτήσεις τύπου Ναι-Οχι-Ισως

την αφήσαμε άνεργη (έτσι κι αλλοιώς η δουλειά μια αηδία είναι)

να περνάει στις καφετέριες τη μέρα της 

κι όχι να κλείνεται στο σπίτι..

Το προγραμα “υπάρχει ζωή”στον καφενέ είναι η καινοτομία του υπουργείου εργασίας…

Η οποία έρχεται για ψηφοφορία άμεσα

Η Κυβερνηση ασχολήθηκε και με την εκπαίδευση της 

χρειάστηκαν δε τόσα καινούργια 

νομοσχεδια 

για να πείσουμε γονείς και μαθητές ότι 

Εκπαίδευση σημαίνει να συνεχίσεις να κάνεις 

τις ίδιες μαλακίες …

ακριβως με τους γονείς σου 

όπως στο δείχνουν και στο μαθαίνουν οι ίδιοι …. 

δεν χρειάζεται η διαδασκαλία στα σχολεία..

Το κατάφερε κι αυτό  

και είναι στο χέρι μας να το ακολουθήσουμε πιστά..

Τελειώνω τα θετικά 

με την μεγάλη επιτυχία του “παραλληλου προγράματος”..

που σημαίνει 

έχουμε ενα πρόγραμα 

για το οποιο θα ψηφιστούν κι άλλα μέτρα (γιατί έτσι κι αλλοιώς ποιός θυμάται οτι ψηφίζονται μέτρα καθημερινά)…

και έχουμε και το “παράλληλο”..

τα βλέπουμε διπλά δλδ..

και δεν είναι από μπάφο..

περί αυτού πρόκειται…

Το μεγάλο πρωτοποριακό σχέδιο της κυβέρνησης είναι μια  

και ο μπάφος θα γινει απαραίτητος για το 16…

Μεσα στη χρονιά και σε εύλογες ταχύτητες

Να νομιμοποιηθεί 

επί τέλους μέσα στα πλαίσια της θετικής 

και αισιοδοξης αντιμετώπισης και προοπτικής 

της καινουργιας χρονιάς..

Με αυτά τα λογια σας αφήνω (και οτι σας φωτίσει ο θεός)…

Χρόνια πολλά και χαρούμενη χρονιά που είμαι σίγουρος 

ότι θάναι….

Ευτυχισμενο το 2016..

σημ.οι πάρενθεσεις δεν εκφωνούνται

σχέδιο MORTE…

Mnemonium OR Troika’s Events
(memorandum)

δεν παλεύεται το ψεύτικο..
το virtual..
αν δεν το εντοπίσεις…
το “είμαι καλά” μέσα από την κλειδαρότρυπα…
δεν παλεύεται 
το αριστερά ή δεξιά
κέντρο και 
το μπρος ή πίσω
δεν παλεύεται το σύστημα του
“πρώτα ο θάνατος, πάνω απόλα ο θάνατος”
που παίρνει όποιο όνομα του γουστάρει…
για να μην δείχνει τη φάτσα του…
αυτοαποκαλείται
μνημόνιο-πρόγραμα -μεταρυθμίσεις -μέτρα ευρώπη δύση ισλαμικό κράτος …όπως κάτσει.
έχει μόνο ένα σκοπό ..
θα πεθάνεις….
γιατί στο επιβάλω…
όπου όπως γουστάρω
δεξιά αριστερά μέσα πάνω κάτω…
πρώτα θα πεθάνεις..
είναι σύστημα θανάτου
δεν ξέρω πόση σημασία έχει να δηλώσεις το “πως”…
το θέμα είναι
είσαι..
υπέρ ή κατά…
είσαι
με..ή εναντίον…
αθόρυβα ή με φασαρία..
δεν υπάρχει χρώμα ιδεολογία σκέψη αιτία και αφορμή..
παρά μόνο
υποτάσσομαι ή όχι..
είμαι ετοιμοθάνατος ή το παλεύω..
δεν μπορείς να αιτιολογείς
με χρώματα και τοποθεσίες το μαύρο
οι θάνατοι από τα αυτοκινητιστικά δυστυχήματα της ευημερίας
αντικατασταθηκαν από θανάτους στα νοσοκομεία και στα χειρουργεία..της φτώχειας
οι θάνατοι από αυτοκτονίες προστέθηκαν στα ναρκωτικά
οι θάνατοι από ανέχεια μπήκαν στη σειρά με αυτούς
του πολέμου..
δεν έχει σημασία το πως…
“θα πεθάνεις γιατί το λέω εγώ”…εφαρμόζεται μεθοδικά
μην βαυκαλίζεσαι..
με το “την γλύτωσα” φέτος..
δεν φώναξαν ακόμη το νούμερο σου…
το διαφορετικό είναι ..
ότι σου λενε να πεθάνεις ήσυχα αθόρυβα
να μην πιάσεις πολυ χώρο…
σ αυτό έγκειται μόνο η διαφορά..
και στο να διαλέξεις…
υπέρ ή εναντίον?