Ονειρεύομαι
τη στιγμή που θα δω στην οθόνη την εξής σκηνή.
Εναν πολιτκό να μιλάει κι από κάτω κανείς.
Αλλά δεν μπορεί να γίνει…..
γιατί θάναι τουλάχιστον ένας δημοσιογράφος..
Εστω κι έτσι
θέλω να ζήσω αυτήν την αμηχανία και των δύο…
Ο πρώτος να σκουπίζει το μέτωπο του απ τον ιδρώτα
και να μιλάει στις καρέκλες με ειλικρίνεια να τις πείσει
κι ο δεύτερος να τον κοιτάει αμήχανα …
μην ξέροντας…
να τον χειροκροτήσει…
ή να τον φτύσει..
στο τέλος και οι δυό μαζι να φεύγουν αγκαζέ..χωρίς να μπορούν να βγάλουν λέξη…σχεδιάζοντας το επόμενο ηβέντ..
κεσάτια οι δουλειές πρέπει να οργανωθούμε..η επωδός
εναλλακτικά ικανός …
και ο ένας κι ο άλλος..
τεσπά δύσκολο να πραγματοποιηθεί το όνειρο μου το γνωρίζω πολύ καλά..
δεν πάνε καλά τα πράγματα και για τους δυο
και σε λίγο δεν θα υπάρχει κοινό ούτε και πληρωμένο..
-η ευρώπη έχει χωριστεί στο θέμα δημοσιογραφίας βασικά με το πρόβλημα τουρκία…
είπε ο σουλτς…
δεν είναι πρέπον
να μπουκάρει η αστυνομία με όπλα στις εφημερίδες..
πιο ήσυχα θα μας βρίσουν ρε συ..θα παρεξηγηθούμε ότι είμαστε μαζι με τον τύραννο..
κάνε λίγο κράτει..συνέχισε..
-είμαι άντρας και το κέφι μου θα κάνω απάντησε
ο ταγίπ…με κακολογούν θα τους πατήσω κάτω……
-καλά παιδάκι μου μην αγριεύεις…ο σουλτς..
μια κουβέντα είπαμε…αλλά διαφωνώ..
το τουητάρω κιόλας
-ρόκα σου απάντησε ο ταγίπ..κοίτα τις δικές σου τις πομπές..
-γω? απορεί ο σουλτς ..είσαι σοβαρός?
εμείς έχουμε μια ελευθερία τύπου ..
μας τη ζητάνε παντού..
ε Μάνουελ?…..
-αλλοίμονο τι είναι αυτ’α που λες λέει ο Βαλλς βραχνιασμένος από τις γκαρίκλες τις προχτεσινές…
μεταξύ αυτουνού και του γελοίου πιγκουίνου Ολαντ..
όταν ο Τύπος ….ο τοπικός
έβγαλε ότι χωρίς να γνωρίζει κανείς τίποτα
ούτε καν ο υπουργός της άμυνας…ότι οι γαλλοι είναι εδώ και τρεις μήνες στη Λιβύη και πολεμάνε..
-ποιός τόπε σ αυτούς ρώτησε ο ολάντ..εσύ?
-εγώ ?λέει ο βαλλς που τόξερα γω?
-α σωστά απαντάει
γιατί να το ξέρεις?
-ακριβώς …τι δουλειά έχω γω να ανακατεύομαι?..
-αυτοί πουτόμαθαν?(ότι είναι κρυφό δλδ ότι η Τοτάλ με νύχια και με δόντια θέλει να κρατηθεί στην περιοχή)..
-τεσπά θα χώσουμε και σ αυτο ένα τίτλο..
κρατικό μυστικό όπως στο charlie hebdo…και σιγα σιγά στο μπατακλάν..
και θα καθαρίσουμε…
-εμείς έχουμε ελευθερία στον Τύπο…να το πείτε σε όλο τον κόσμο..
λεει ο φρανσουά ..
άσε που το άκουσε κι αυτή η χαμένη η λεπέν και θέλει να κάνει θέμα..
τύπου….πως πας σε πόλεμο χωρίς τη γνώμη της βουλής?..
είμαστε και προεκλογικά..
εδώ κάναμε ολόκληρο σόου..με το καλαί..μην και πάρουμε κάνα ψηφαλάκι από αυτήν..
-τεσπά είπε ο μαρτιν βρείτε τα…
θα μιλήσω με το ματτέο…
εκεί στον Τύπο είναι πολύ ελεύθεροι…
-ναι ναι..ξελιγώθηκε ο πανύβλαξ
-έλα ματτέο μάρτιν εδώ..
-τι έγινε μάρτιν? τρόμαξες που είπα θάρθω στις βρυξέλλες
να τα σπάσω?
-χαααααααααααα ξεραθήκανε και οι δύο…με το αστείο
-όχι αγόρι μου του λέει..
απλά επειδή θα προκύψει κάποιο θέμα ότι τάχαμ ο ταγίπ
δεν είναι “ελεύθερος και κεφάτος” τύπος..είναι νευρικός και παίρνει μπουλντοζες να μπει σε εφημερίδες…
πρέπει εμείς να φανούμε υπεράνω…και να δείξουμε πόσο ελευθεροι είμαστε..
-πες το ρε συ και τρόμαξα…
υπάρχει αμφιβολία γι αυτό?καμμιά
άλλωστε ξέρεις πια ότι στην Ιταλία υπάρχει τεράστια πολυφωνία..
μάλιστα μετά την τελευταία ένωση όλων των μεγάλων εφημερίδων..
κάτω απο δυό χρηματιστηριακά γκρουπ..
ο καθένας μπορεί να λέει ότι θέλει ..
μετά και από την μεταρρύθμιση που κρατική τηλεόραση της Rai..
πέρασε από τον έλεγχο του κοινοβουλίου ..
στον έλεγχο μόνο του πρωθυπουργού…δεν πιστεύω να αμφιβάλει κανείς..για την Ελευθερια..
-όχι αγόρι μου…κλείνω να πάρω την άνγκελα…και τον ντέηβιντ
αν και σ αυτούς…δεν υπάρχει κανένα θέμα..
είναι μια η χόλντινγκ που ελέγχει…
έλα ταγίπ…όλα οκ
στέλνω κόσμο για ρεορτάζ…..
στέλνω κόσμο για ρεορτάζ…..